کد مطلب:94560 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121

خطبه 143-در طلب باران












[صفحه 360]

مهربانا، خشكی خاك و عطش درختان و تشنگی چهارپایان در انتظار شراب سحاب رحمت تو هستند این زمینی كه شما را بر پشت خود جای داده، و آن آسمانی كه همچون خیمه زرنگار، سایه ساز و فراز شماست، هر دو فرمانبردار و مطیع محض آفریدگار مهربان هستند. نه بخاطر ترحم و تقرب بشما، و نیز نه بدلیل امید خیر و بهره ای از جانب شما، بركت و نعمت خود را ارزانی شما می كنند، بلكه تنها بفرمان مطاع خداوندی و بخاطر رفاه شما درهای نیكوئی و نعمت خویش را به رویتان میگشایند پروردگار، بندگان خویش را كه سر در گرو كردار ناشایسته نهاده اند، با كاهش ثمره درختان، و مسدود كردن در خزائن احسان، می آزماید تا آن كس كه مایل به انابت است توبه كند، و كسی كه دل به ناراستی و گناه بسته، به پاكی متمایل شود و پند و ایمان پذیرد و حكمت آموزد و آگاه گردد و دست از بدی بشوید آفریدگار، استغفار را برای نیل به وفور نعمت و وصول رحمت و گسترش حكمت خویش قرار داده است او در كتاب مبین چنین می فرماید: از آفریدگارتان طلب آمرزش كنید كه او آمرزنده گناهان است. اوست كه ابر را فرمان می دهد تا پی در پی بر شما ببارد، و شما را كثرت ثروت و فرزند بخشد پس خدای بزرگ، آنكس را كه د

ست انابت به امید اجابت بسویش برافرازد، و در این راه از خداوند عاجزانه بخواهد تا از كیفر كردار زشتش درگذرد، و در كار استغفار، پیش از مرگ كوشا باشد، او را قرین لطف و بخشش خویش قرار خواهد داد پروردگارا، ما از پناه خیمه ها و زیر سقف خانه ها و از میان فریاد فرزندان تشنه، و چهارپایان گرسنه، رو بسوی تو آورده ایم. بسوی تو آمده ایم در حالیكه تنها به رحمت تو راغب و به فضل تو مایل و به كثرت نعمت تو امیدواریم و سراپا از كیفر و خشم تو بیمناكیم آفریدگارا، باران رحمت بی حسابت را بر ما بباران، و ما را از نومیدان درگاهت مگردان، و این خاكساران را گرفتار قحط سالی مفرما مهربانا، این پشیمانان را بسبب آنچه بی خردان و دونان، از میان ما كرده اند مواخذه مكن، ای مهربانترین مهربانان جهان آفرینا، رو بسوی تو آورده ایم تا شكوه از چیزی كنیم كه بر تو پوشیده نیست جنگهای جانكاه و خشكسالی های توانسوز و جانفرسا ما را درمانده و راه مانده كرده اند. نومیدی در امید به حاجتهای بسیار و فتنه های روز افزون بی شمار، جسم ما را فرسوده و جانمان را ناتوان كرده است. رحمانا بحال ما رحمتی بفرما خداوندا، عاجزانه از تو می خواهیم كه ما را نومید و غمین از درگاه پ

ر بركتت بسوی خانه هامان باز مگردانی و به كفاره گناهانمان مگیری و بكردارهای زشتمان مستوجب این عقوبت منمائی خداوندا، چنان از سحاب رحمت و بركتت، باران زندگی فرو ریز كه سیلابش گیاهان نیمه جان را جان بخشد و خاك خشك سیراب شود. بارانی كه تشنگی و عطش فراوان ما را برطرف سازد، و شاخساران این درختان بی برگ، به بركتش از میوه پر بار شوند و بستر رودها و جویباران، لبالب از دانه های درشت باران گردند و درختان قبای نوین سبزورق به تن كنند و این گرانی و قحطی، به ارزانی و فراوانی تغییر یابد چنان كن، زیرا تنها توئی كه بر هر چیز اراده كنی توانائی


صفحه 360.